Anılarla Memleketim

“Kurdar beni daa !”

Değerli akrabalarım, sayfa arkadaşlarım;

Ocak 2020 de kaybettiğimiz anneciğimle, rahatsızlığı döneminde ve genelde yemek yedirme zamanlarında yaptığımız konuşmaları, derleyip bir kitap haline getirmiştim. “Balekoğlu ailesi” grubunda köşe yazısı yazma teklifini aldığımda ilk aklıma gelen, bu kitabımdan bölümlere yer vermek oldu.

2017 de çıkan kitabımın adı:
“Kurdar beni daa !”
Hadi, başlayalım o zaman…

Maviş ama tombiş değil,
Çok vefakar ama, çok da cefakar,
Anne ama, evin direği,
Çok gururlu,
Çok da onurlu…
Annem.❤️

İlk göz ağrısı yavrusunu 26 yıl önce (bugün 31 yıl) acı bir şekilde kaybetmiş, yaralı kadın…
Ama, ne dilini, ne duruşunu değiştirmemiş, 94 yaşında bir kocaman Of’lu…

Sabrederseniz, gülümseyeceğinizi garanti ediyorum. (Gözünüzün yaşarmasını da.) 😢

Rahatsızlanmaya başladığında ilk söylediği şu olmuştu;
– İhtiyarluk maskaraluktur!

Bir gün gülerek;
– Off çok yaşadım çok…
Küçükgen bana “çok yaşa kizum, çok yaşa kizum” dediler, aha işte dualari tutdi, yaşayirum…

Bir sabah;

– Şükraaaan, Şükraaan,

– Efendim annecim,

– Ben aklumi mi yidurdum?

– Hayır annecim, sen halâ çok akıllısın.

– Ohh, çok şükür rüyaymiş demek. Öyle korktum, öyle korktum ki…

Tek ricam duanızdır efendim.🙏

Bölüm – 1 –